mari memetik rambutan!

cerita 1

sekarang musim buah.buah-buah kat kebun bapak aku semua menjadi this season.makanya, aku, mak n angah pergilah ke kebun untuk mengutip buah-buahan itu.sedang aku terloncat-loncat nak capai rambutan yg lekang kegemaran-ku..maka bermulalah bibit loncatan ditambah dengan sedikit kegirangan di hati yang akhirnya...


a word that i think wasn't ought to say suddenly slipped out of my lips, like famous malay's quote said, 'terlajak perahu boleh diundur, terlajak kata..tak blehh!!'

"celaka punye besi (rak besi yg buruk)",which had me almost stumble down

(dalam kebun ni ada sebuah rumah yg bapak aku bagi anak sedara die aka sepupu ak tinggal kat situ)

oppss...aku da terlepas cakap

"buang bendenya merata-rata (laluan orang kat situ, bukan tempat pelupusan sampah), buang la kat tempat lain", sambung aku


that crap did heat up my temper, but few seconds after that, i thought that i've shouldn't say that, (sepupu aku tu ade je time aku ngah terloncat-loncat tu, pregnant..err)
later..another quote light up my mind, 'siapa makan cili, die yang rasa pedas',makanya kalau bukan sepupu aku tu yg buang kat situ, tak payah la nak terasa, terkedu, terkejut..etc3 and i'm not the one should feel guilty for what i've accidentally said and who should be blame?...i don't know...huhuhuhuuu *big evil grin*


cerita 2

(di satu ruang tamu)

[anak]
hmm..pagi tadi, dapat sebijik kat kak long (bukan nama sebenar)

[emak]
tak baik awak cakap macam tu kat die, bagus r, awak ngan ayah awak same je, mulut laser

[ayah]
haa, kenapa ni?

[anak lagi sorang]
-bercerita kejadian tu-

[anak]
aaiii..lebih r cite tu, aku just cakap...(macam ayat kat atas), cakap je, tak niat point kat die pon, buat pe die nak terasa kalo bukan die yg buat, siapa makan cili die yang terasa pedas, kalo die nak terasa2 pon, apa aku kesah, da die yang buang rak buruk tu merata2

[ayah]
haaa..awak betul daa tu, cakap je, nak terasa2 di kemudian hari, die punye pasal la.macam ayah bese buat gini r, cakap je terus, ni kalo ayah cakap2, mak kate ayah laser, bukan laser tapi terus-terang, nanti da tak de cakap2 belakang, jadi dosa len lak

-mak bercerita-

[ayah]
haa..depan2 die, tak cakap, ni r jadinye, balik umah bercerita lak


[.]


moral-jual besi buruk kat toke, dapat gak duit, jangan buang dalam kebun, tukang cari besi buruk tu tak tahu/tak nampak ada besi buruk dalam kebun,die pon tak leh masuk dalam kebun orang..(yang selebihnya, lu pikir la sendiri)